Humor pod rekę z powagą
Profesor Tadeusz Morawski o palindromach...
Szczepan Sadurski o promocji mojej książeczki
Prezent od Janusza Kubita - ANEXA - autora rysunków do książeczki;
"Humor pod rękę z powagą".
Rysunek od Stasia Ashmarina
*Tadeusza Drozdy - uwielbianego za Elitę, Dyżurnego Satyryka Kraju, Herbatkę u Tadka i Parostatek.
*Władysława Bułki - autora ciętych, góralskich dowcipów:
*Aleksandra Trzaski - lubianego za śląskie dowcipy z Masztalskim, byłego Rektora Akademii Humoru:
Od Ecika z Kabaretu Masztalskich
*Urszuli Tom - autorki Malowanego grzechu i jak ja kochającą Orawian i Orawę:
*Irka Bieleninika - dawno temu opowiadającego mój dowcip w TVN:
To ja, narysowany zaczarowanym ołówkiem Bożenki Kansy
*Przyjaciela Eugeniusza Kosmały z Chorzowa - Ojgina z Pnioków:
Pojechali ci takim srogim ałtokiym we śtyrdziystuch. Kóndowali, wandrowali ci tak côłkóm czelôdkóm po tyj Warszawie. Wkarycyli sie kajsik i do szynku na łobiod, gawcyli sie jak stôwiajóm tyn côłki gyszynk łod Józka Stalina, tyn Pałac Kultury (ftory terôzki nasz jedyn ynglicki minister kce zbulić), pokwanckali sie do jakigôsik muzyjóm a tak blank na łostatek tyn, kiery niymi reskiyrowoł, pedziôł, iże na łodwieczerz pójńdóm wszyjskie do kupy do tyjatru na taki kónsztik, kiery sie mianuje „Uczta Baltazara”. I tu ci sie napoczła komedyjô. Tyn ci nasz istny napocznół ci już przi łobiedzie jachrać sie, roztopiyrzać, ształnować nikiej kóń pod górka, aże naszoł taki jedyn dupny skład, kaj ci sie lajstnół srogô, szykownô biksa ajnlasfarby, takigo biôłygo laku.
Po wieczerzy côłki ferajn pofyrtôł do tego tyjatru. Zicli wszyjskie tam, kaj fto miôł plac łobsztalowany, tam kaj jejigo plac bół na listecku naszkryflany i ino tyn nasz buks, tyn côłki Baltazar, zicnół sie na frajnym placu we blank piyrszyj raji.
Pôra minutek cicho i łoroz tyn dupny forchang poszoł na wiyrch, komedijanty napoczli zwyrtać sie po tyj binie. A łón ino suchôł, suchôł i ciyngiym sie wiertôł choby miôł ci wancki w rzici. Zetrwało to tak jakosik aże do drugigo aktu i łoroz po pałzie robi sie jakosik srogô wija, szelóntanie i takie tam ... nó, styknie, iże sam rzykna, co na tym farbistym forchangu bóło ci srogimi literóma naszkryflane:
„ A dyć uczta sie wy same, bo Baltazar ... już poradzi !!!”
A, iże jo tyn kónsek już łod bajtla bele kaj łozprawiôł (bół to wteda kónsek moc dugszyjszy) tak ci mie placowe kamraty i we szuli, i na placu kole familoka mianowali ciyngiym „Baltazar”, co mi już do dzisiôj kajniykaj łostało!
Ojgyn z Pnioków
*Basi Politaj z Rudy Śląskiej:
*Stanisława Skiby z Bytomia
Pech.
Niy zowdy je tak kej my chcymy
Nawet kej lewom nogom wstanymy
Couki dziyń sie nom oroz pierdzieli
I co że my tego wcale niy chcieli
A tyn Pech,pecha dzisioj durch goni
Pech sie niy nudzi,co dzisioj on wykludzi
W chażlu rura pynkła aże moja sie zlynkła
Dugo walyło kejby stado słoni sie zwalyło
Oroz krauza z miodym na zoll zlecioła
Śniodanio do końca zjyś nom niy dola
Borok pies tyz tego wiyncyj niy strzimoł
I w antryju gizd na lojfer sie fest wyloł
Miynso na łobiod w gorku sie spolyło
W izbie kole kachloka kibel stopiyło
I ta couko chałpa oroz zaśmierdziała
Z tego smrodu łeb mje tak rozbolała
W łoknie w izbie oroz pynkła szyba
Bajtlowi z akwarium wyskoczyła ryba
Kejby tego boło durch nom za mało
To w srogiyj izbie stół oroz połomało
No i prondu tyz zabraknyło wszyndzie
Martwiłech sie co dalyj jeszcze bydzie
Zgaszone światło,lodówka niy mroziyła
Kuchnia w wielko kałuża sie zmiyniła
W łaziynce kachle ze ściany zlecieli
Mje do łoka ze dwa koncki wlecieli
I te łoko teroz je fest zakrwiawione
Bezto łózko coukie krwiom zalone
A te pogotowie zas niy przyjechało
A mje sie życio teroz juz lodechciało
Ale czekom,krew sie mje zatamowała
Wstołech gowa żyrandolym dostała
Buła wyrosła mje na pól mojygo łeba
Wykończony mom dość,spać trzeba
I niych Wos pech nigdy niy dogoni
Niych na zowdy łod Wos łon stroni.